Monday, December 16, 2024

Isarog to Maynila

 

Storytelling in the Philippines thrives because it serves multiple purposes: education, entertainment, cultural preservation, and community bonding. The tales of aswangs, diwatas,sirenas and other mythical beings resonate deeply with Filipinos because they reflect their connection to their roots, their environment, collective thoughts. Through these stories, the Filipino spirit endures, evolving yet retaining its essence across time.


So so so... Mga ka Yanggaw mag night bus tayo from Isarog papunta ng Manila tapos ito ung maraton sa bus. Imbis makatulog ka ma excite ka sa mga kwento. Puyatan yarn.

Ang pag k kwento at pakikinig sa mga kwento parte na yan ng buhay ng mga Filipino sa Pilipinas. Mahirap ipaliwanag sa mga dayuhan at taga ibang bansa. Respect sa kultura ng pag kw- kwento. Mga story tellers na to nag hahatid ng kaligayahan sa mga Filipino, mula sa mga laborer,mangagawa hangang sa mga pasocialite, mga phone addict gez, maging mga Filipino abroad. Pag sinubukan mo na translate sa English aawayin ka pa ng iba.( ma lo lost in translation and culture difference pa) wag na uy! 

Mga kwentong Filipinong filipino oh

Galing nila mag kwento sana all.

Tara mga ka yanggaw makinig na tayo!  



Saturday, December 7, 2024

the demon of kanlaon

 The Demon of Kanlaon: Laon, the Fiery Harbinger of Destruction



Myths, stories, legends,folklore and fairytales...

The Kanlaon Volcano, located on the island of Negros in the Philippines, is not just a geologic wonder but a focal point of myth and folklore for the people of the region. Among the most intriguing tales is the legend of Laon, a malevolent demon of fire and destruction. This entity, often linked to the fiery eruptions of the volcano, is said to slumber deep within Kanlaon’s core, only to awaken in moments of fury, bringing devastation to the land.

Ang Bulkang Kanlaon sa Pilipinas ay mayaman sa heolohiya at mitolohiya, partikular sa alamat tungkol kay Laon, isang mapaminsalang demonyo ng apoy at pagkawasak. Ayon sa kwento, si Laon ay natutulog sa loob ng bulkan at nagigising upang magdulot ng sakuna tuwing may pagputok. May kaugnayan ang karakter ni Laon sa paniniwala ng mga sinaunang Bisaya, kung saan siya ay isang diyosang konektado sa kalikasan at kasaganaan, ngunit kalaunan ay naging simbolo ng pagkasira. Binanggit din ng mga misyonerong Espanyol sina Lalahon o Laon bilang isang diyosang nauugnay sa agrikultura at lakas ng bulkan.

Si Lalahon ang diwata ng Bulkan at apoy, samantala ang Laon sa ibang kwentong bayan ay isang diablo ng apoy sa bulkan, Apoy, lahar at pagkawasak.

Sa mga alamat, ang pagputok ng bulkan ay itinuturing na galit ni Laon, na makikita sa pag-agos ng lava, makakapal na ulap ng abo, at pyroclastic flows. May pagkakahawig ito sa mga alamat ng mga Bicolano na itinuturing si Kanlaon bilang isang masamang diyos ng apoy. Ang pagsabog noong Hunyo 3, 2024, na nagpalikas ng 1,386 pamilya at nagdulot ng malawakang pinsala, ay nagpatibay sa paniniwalang ito. Naibalita ng mga komunidad ang mabahong amoy ng asupre, pag-ulan ng abo, at haze na umabot sa malalayong lugar, na lalong nagpalakas sa ugnayan ni Laon sa pagkawasak.

Ipinapakita ng kwento ni Laon kung paano ginagamit ng mga komunidad ang mito upang maunawaan at matanggap ang mga natural na sakuna. Ang mga alamat na ito ay nagdidiin sa paggalang ng mga Pilipino sa kakayahan ng kalikasan na magbigay-buhay at magdulot ng pagkawasak, dahilan upang manatiling buhay ang alamat ni Laon bilang mahalagang bahagi ng kulturang Pilipino.

Mythological Background

The name Laon has ancient roots, echoing the name of an ancient deity once revered in pre-colonial Philippine mythology. In a curious and eerie parallel, the demon Laon is viewed as an antithesis to the benevolent goddess once associated with nature and fertility. Over time, especially among the superstitious, Laon evolved into a representation of the uncontrollable and destructive aspects of nature, particularly tied to volcanic eruptions.




Lalahon, or Laon or Lauon. A deity of the ancient Visayas. According to Father Delgado, Lalahon was a woman residing in the volcano of Alalaspina (Isla de Negros). They invoked Lalahon for their seedlings and when they didn't want to give them to them, send them the lobster. Father Chirino says that Laon denotes antiquity and was the name of the chief and superior god of the Visayas. Today, the Visayas de Negros peasants say that the demon Lallaon resides in the Malaspina volcano.

- Mythological Dictionary of the Philippines 

"The god Lalahon. It is said that the divinity Lalahon dwells in a volcano in Negros island, whence she hurls fire. The volcano is about five leagues from the town of Arevalo. They invoke Lalahon for their harvest; when she does not choose to grant them good harvests she sends the locusts to destroy and consume the crops."

- Miguel de Loarca in Relación de las Yslas Filipinas (1582).

"Lalahon was the fire-breathing goddess of Mount Canlaon who could be invoked for good crops but who sent out swarms of locusts if angered"

- William Henry Scott  in  Barangay - Sixteenth Century Philippine Culture and Society


The Malevolent Laon


Kanlaon the evil deity of destruction and fire

Ang Diablo ng Bulkan, Kanlaon

Like many old gods, often demonized and viewed as demons in modern times. In local folklore, the eruptions of Kanlaon are not mere geological events but manifestations of Laon’s wrath. The fiery plumes, rivers of lava, and ash clouds are interpreted as the demon's fiery breath, while the earthquakes and pyroclastic flows are attributed to his violent movements beneath the earth. Some Bicolano myths parallel this view, where Kanlaon is regarded as an evil god of fire and destruction, aligning with the widespread association of volcanoes with divine or supernatural retribution in Philippine folklore.

Ang Demonyo ng Kanlaon

Sa mga kwentong Bayan at alamat ng mga Bicolano si Laon o Kanlaon ay ang masamang anito ng kabilang ibayo, tawid dagat (Kabisayaan). Ang anito ng apoy, buklan at pagkawasak. Isang demonyo, isang masamang anito. Isang matikas at makapangyarihang hari ng bulkan, si Kan Laon. Ang hari sa kabundukan, apoy at pagkawasak.

Habang sa mga kwento ng mga Bisaya si Lalahon ay isa sa mga katawang lupa ni Laon, isang magandang diwata ng apoy at ng bulkan.

Kung paniniwalaan ng hinduismo at animismo ang mga sinaunang bathala ay hindi lang iisa ang katauhan. maraming anyo at maraming katawang lupa. may masama, may mabait. tulad ng kalikasan walang iisang tunay na mukha at wangis.

The Demon of Kanlaon Volcano

In the folklore of some locals living near Kanlaon Volcano in the Philippines, it is said that a demon named Laon is sealed within the volcano. This being is depicted as a fiery and malevolent entity, embodying the destructive power of the volcano itself. Laon is described as a demon who breathes fire and brings destruction. Its fiery nature is often linked to the glowing lava and eruptions of Kanlaon Volcano. According to the stories, Laon spreads chaos through fire, destruction, and suffocating sulfuric clouds. The dark smoke and ashfall during eruptions are interpreted as manifestations of the demon’s anger.

The name "Laon" has ancient roots in Visayan mythology, where it was associated with a supreme deity or a powerful figure. Over time, this interpretation may have shifted, influenced by colonial-era Christian teachings that reframed such beings as demons rather than gods.

This folklore reflects how local communities interpret the powerful and unpredictable forces of nature, blending spirituality, mythology, and oral tradition into a story that connects the physical world to the metaphysical.

The Dragon of Kanlaon a childrens fairytale





One of the many contemporary story about Kanlaon Volcano is the dragon of Kanlaon. Its a testament on how stories and mythologies evolve over time. Though Fire breathing dragon is a very western and European concept ( Almost all Asian dragons are perceived as benevolent and neutral associated with water and good fortune.) . It shows how the local lore can mix with the folktales and foreign influence. A True testament in how Philippine mythology changes and evolves over time.  Today the Dragon of Kanlaon is more popular with the English-speaking Filipino abroad community. a perfect blend of Foreign influence and oral lore.  It also shows how Philippine mythology is very inclusive.

possible European and Western influence on the fairytale.

  • In medieval Christian art and literature, dragons were depicted as enemies of saints and heroes, such as St. George, who famously slayed a dragon. These stories symbolized the triumph of good over evil and reinforced the image of dragons as forces of destruction.
  • Dragons were also seen as embodiments of paganism or heresy, which were viewed as threats to Christian faith and society.




  • Dragon as a Christian and Catholic symbol for Evil and fire

    In Christian and Catholic traditions, dragons are often symbols of fire and destruction due to their portrayal in biblical and theological contexts as representations of chaos, evil, and opposition to divine order. We could Speculate that the Dragon is actually the evil fire breathing deity of the Volcano.

    The Archangel Saint Michael Terrassing the Dragon by V. M. De Girolamo after Guido Reni, 1957



    Biblical Association with Satan and Evil

    • In the Book of Revelation (12:9), the dragon is explicitly associated with Satan: "And the great dragon was hurled down—that ancient serpent called the devil, or Satan, who leads the whole world astray." This depiction ties dragons to ultimate evil and rebellion against God.
    • Dragons symbolize Satan's destructive nature and his role in bringing sin and chaos into the world, often portrayed through fire and destruction.




    European Dragons are Fire and Destruction 

     Fire Dragons of the West

  • The concept of the fire dragons predates Christianity and is found in many ancient Western and European cultures, often associated with chaos, primal forces, and natural disasters. Christianity adapted this imagery, incorporating it into its narratives to convey spiritual struggles against evil.
  • For example, in ancient Mesopotamian and Greek myths, dragons guarded treasures or wreaked havoc, making them ideal symbols for dangers that needed to be overcome.
  • Dragons as symbols of fire and destruction in Christian and Catholic thought stem from their biblical association with Satan, their alignment with the imagery of divine judgment through fire, and their adaptation from older mythological traditions as representations of chaos and evil.

  • The Eruption of 2024

    On June 3, 2024, the Kanlaon Volcano erupted dramatically, displacing 1,386 families and sending shockwaves of fear across the region. The eruption, which included a 5,000-meter-high plume of incandescent ash and probable pyroclastic density currents, was described as both awe-inspiring and terrifying. Many locals, steeped in the lore of Laon, could not help but see this as the demon’s latest awakening.

    Communities near the volcano reported sulfurous odors and ashfall, while volcanic haze spread as far as the Bicol Region, reinforcing the mythical connections between Laon and widespread destruction. Adding to the devastation, heavy rains following the eruption triggered lahar flows in nearby towns, such as La Castellana, burying homes and farmland in volcanic debris.




    Laon as a Demon for fire and destruction

    Folklore Meets Reality

    Kagaya sa mga kwentong bayan naghatid ng pinsala at takot ang mga usok,asupre at ulang abo galing sa bulkang Kanlaon. Nakakatakot, nagbabadya ng apoy at pagkawasak, ang apoy ng Laon.  Kung tatanungin ang pangkaraniwang tao sasabihin nilang isang diyos diyosan ang demonyo ng bulkan. Ang pag samba sa diyos-diyosan  ng apoy at delubyo ay naghahatid ng panganib. Ang demonyo ng bulkan na naghahatid ng kapahamakan sa Negros.

    Delubyo at Sakuna, pagkawasak at takot


    🌀 Typhoon Ferdie (Philippines 🇵🇭)
    🌋Kanlaon Volcano eruptive unrest
    🫨Earth Quakes
    💨Ashfall
    🌊Flashflood
    🪨Landslide

    The enduring tale of Laon reflects the intricate way myth intertwines with reality in the Philippines. For centuries, the people living near Kanlaon have both revered and feared its power. Stories of Laon serve as a cultural coping mechanism, explaining the unpredictable and catastrophic nature of volcanic eruptions. These legends also underscore the deep respect Filipinos have for nature, recognizing both its life-giving and life-destroying forces.

    If animism is to be believed  The worship of the demon Laon makes it stronger, more fire and more destruction

    As the ash settles from the 2024 eruption, the tale of Laon will undoubtedly continue to evolve, merging historical events with myth, keeping the fiery demon of Kanlaon alive in the hearts and minds of the local people. The enduring power of this folklore ensures that Laon remains not just a figure of terror but also a symbol of the Philippines' enduring relationship with its natural and spiritual world.


    Reminder Myths, stories and Symbolic. Mythological iterations of ancient stories which people have been telling each other for centuries, they're not true or real in a literal sense, they are a mere conduit and glimpses on how people tried to explain natural phenomena's etc.. 



    REMINDER


    Orally transmitted stories undergo variations and evolve over time, resulting in numerous different versions. There are many different version told by Filipinos, and retold by Filipinos.

    The orally transmitted mythology of the Philippines is intended for sharing and understanding. It is a dynamic narrative tradition that evolves over time, distinct from the standardized mythologies found in Western and European cultures. Unlike these established mythologies, the Philippine government has not mandated standardized versions of stories and legends.

    Orally transmitted stories undergo variations and evolve over time, resulting in numerous different versions. There are many different version told by Filipinos, and retold by Filipinos.


    Tuesday, November 26, 2024

    mito pilipino

     



    Mitolohiyang Pilipino: Isang Buhay na Tradisyon

    Ang mitolohiyang Pilipino ay isang makulay na koleksyon ng mga kwento, paniniwala, at alamat na naipasa mula henerasyon sa henerasyon. Nabuo ito mula sa pagsasanib ng animismo, impluwensya ng Hindu-Buddhismo, paniniwalang katutubo, at kolonyal na kasaysayan. Ang mga kwentong ito ay nagbibigay ng paliwanag sa pinagmulan ng mundo, mga likas na phenomena, at ugnayan ng mortal at espiritwal na mundo. Bukod sa aliw, naglalaman ang mga ito ng mga aral tungkol sa moralidad at kultura.





    Mahalagang tandaan na ang mitolohiyang Pilipino ay hindi isang relihiyon. Isa itong sistema ng mga kwento at alamat na nagpapaliwanag ng mga paniniwala at kaugalian ng mga sinaunang Pilipino, ngunit wala itong organisadong pagsamba, doktrina, o banal na aklat tulad ng mga pangunahing relihiyon. Bagama’t maraming elemento nito ang konektado sa mga espiritwal na paniniwala, ito ay higit na isang anyo ng kultura kaysa sistemang panrelihiyon.



    Pangunahing Tema ng Mitolohiyang Pilipino



    Mga Alamat ng Paglikha:

    • Isinasalaysay sa mitolohiyang Pilipino ang mga kwento tungkol sa pinagmulan ng mundo at ng tao. Halimbawa, sa mitolohiyang Tagalog, ang kataas-taasang diyos na si Bathala ang lumikha ng mundo matapos talunin ang mga karibal niyang diyos.
    • Sa mitolohiyang Bisaya, sina Kaptan at Maguayan ang lumikha ng mundo, at mula sa kawayan lumitaw ang unang babae at lalaki.
    • Sa mitolohiyang Bicolano, sina Langiton at Tubigan ang dahilan ng pagkakalikha ng mundo, mula rin sa kawayan umusbong ang unang babae at lalaki.

    Kaptan

    Epiko ng Sinaunang Bayani:

    • Ang mitolohiyang Pilipino ay puno rin ng mga epikong kwento tungkol sa mga bayani tulad nina Lam-ang ng Ilokos, Aliguyon ng Ifugao, at Handiong ng Bicol. Ang kanilang mga kwento ay nagpapakita ng kagitingan, karunungan, at koneksyon sa kalikasan at mga diyos.
    • Ang mga epikong ito ay mahalagang bahagi ng ating oral na tradisyon, na nagtuturo ng mga aral tungkol sa pagkakaisa, pagsasakripisyo, at pagmamahal sa bayan.


    Mga Nilalang at Halimaw ng Mitolohiya:

    • Isang tampok na aspeto ng mitolohiyang Pilipino ay ang kwento ng mga nakakatakot na nilalang tulad ng mga aswangmanananggaltikbalangkapre, at duwende.
    • Ang mga kuwentong ito ay naglalarawan ng pakikibaka sa pagitan ng kabutihan at kasamaan, pati na rin ang paggalang sa hindi nakikitang mundo. Ang aswang, halimbawa, ay may iba’t ibang anyo sa bawat rehiyon, na nagpapakita ng yaman at pagkakaiba-iba ng ating kultura.

    Mga Kwentong katatakutan at pakikipagsapalaran

    • Mga Kwentong katatakutan tampok ang mga Maligno,Masamang Engkanto at mga ibat ibang uri ng mga halimaw at Aswang.
    • Ang mga kwento ng kabayanihan ng mga Albularyo,Antingero,Manunugis na ginagabayan ng mga diwata at lambana.
    • Labanan ng ibat ibang uri ng mga Aswang, engkanto at halimaw

    Mga kwento ng romansa at pag-ibig

    • Mga kwento ng tunay na pag-ibig, mga pinababawal na pagiibigan ng mga mortal at mga imortal. Pagiibigan ng mga diyos, halimaw atibp. At pag-ibig na wagas na handang hamakin ang lahat.

    Ang Papel ng Mga diyos,diyosa at Espiritu ng Kalikasan:

    Diwata - Anito


    • Diwata: Mga tagapangalaga ng kalikasan tulad ng kagubatan, ilog, at bundok. Pinagpapala nila ang mga taong may respeto sa kalikasan ngunit pinarurusahan ang mga naninira rito.
    Diwata


    • Anito: Mga espiritu ng mga yumao at ninuno at mga diyos-diyosan na gumagabay at nagpoprotekta sa kanilang mga inapo.

    Anito


    Mga pangkalahatang mahiwagang nilalang

    Aswang pangkalahatang termino sa mga Nilalang ng lagim at dilim, Ang Aswang ay pinaniniwalaan na tao na kumakain ng kapwa tao, kung minsan ang mga ito ay pinapaniwalaan na may mga pakpak at sila raw ay gising kung gabi para maghanap ng mabibiktima or maaswang.



    Engkanto -pangkalahatang tawag sa mga mga nilalang ng ibang dimensyon o daigdig. Ang mga wangis tao ay mapuputi, asul o luntiang mga mata, tenga na hugis dahon, ang iba ay napaka itim ng balat at anyong aninong itim at kung minsan ay hindi hamak na mas matangkad o mas maliit gaya ng sa ordinaryong tao.



    Lamanlupa- pangkalahatang tawag sa mga nilalang o elementong nauugnay sa lupa taga ilalim ng lupa

    Diwata pangkalahatang tawag sa mga   espirtu ng kalikasan, ang iba ay diyos at diyosa (mga bathala) . Magaganda at makapangyarihang tagapangalaga ng kalikasan, nagbibigay ng prokesyon at biyaya, kinakatawan ng mga lambana





    Bantay Tubig pangkalahatang tawag sa mga  Mga nilalang at espiritu na nanahan sa katubigan at karagatan



    Duwende -pangkalahatang tawag sa mga   pinapaniwalaan maliit na tao na may mga mahiwagang kapangyarihan.


    Anito - pangkalahatang termino sa mga Espiritu ng Yumao,  Espiritu ng Ninuno, Espiritu ng Sinaunang Bayani at mga mandirigma at mga diyos-diyosan kinakatawan ng mga estatwang kahoy.




    Maligno - pangkalahatang tawag sa mga   masama.

    Higante - Mga matatayog at matatangkad at malalaking nilalang.

    Halimaw - Ang halimaw ay isang pangkalahatang termino sa mitolohiya, alamat, at kultura ng Pilipinas para sa mga nilalang na may kakaibang anyo, kapangyarihan, at karaniwang nagdudulot ng takot o panganib. Ang mga halimaw ay madalas na may kakayahang maghasik ng lagim at karahasan




    Mga Impluwensya sa Mitolohiyang Pilipino

    Animismo:

    Pinaniniwalaan ng mga sinaunang Pilipino na ang kalikasan—mula sa ilog hanggang sa bato—ay may espiritu. Ang paniniwalang ito ang pundasyon ng maraming kwento sa mitolohiya.


    Hindu-Buddhismo:





    Bago pa dumating ang Islam at Kristiyanismo, ang pakikipagkalakalan sa India ay nagdala ng mga konsepto ng karma, reinkarnasyon, at mga diyos at dyosa na kahawig ng mga diyos ng Hindu.


    Kolonyal na Impluwensya:

    Sa pagdating ng mga Espanyol at Kristiyanismo, tinangka nilang supilin ang mga katutubong paniniwala. Gayunpaman, nanatili ang mitolohiya sa anyo ng mga kwento at mga ritwal na inangkop sa Katolikong tradisyon. Dala nila ang mga kabayo at ibang bagay at paniniwala at Christianismo naka dagdag sa mitolohiya ng mga Pilipino


    Mitolohiyang Pilipino sa Kasalukuyan

    Makabagong Pagkukwento:


    Buhay pa rin ang mitolohiya sa pamamagitan ng oral na tradisyon, panitikan, at media. Halimbawa, ang graphic novel na Trese ay muling isinalaysay ang mga kwento para sa modernong mambabasa. Mga Story tellers at Narrators sa Youtube napapnaliti ang agos ng mga kwento gaya ng Ninuno, Pinuno, Miss Clar horror stories, Kwentong Takpisilim,Apong Isaac, Ka Banong, Voice addict at marami pang iba




    Mga Pista at Ritwal:

    Ang mga alamat ay ginugunita sa mga ritwal at pista, tulad ng Ati-Atihan sa Aklan o Obando Fertility Rites sa Bulacan. Ibalong festival ng mga Bikolano atibp.

    Edukasyong Pang-Kultura:

    Maraming programa ang nagtutulak na isama ang mitolohiyang Pilipino sa kurikulum upang mapanatili at mapalaganap ang yaman ng kulturang ito. Mga drama at pagsasadula sa mga iskwelahan.

    Mga pagtatanghal at pagsasadula

    Balud Theatre performance 



    Mga pagtatanghal sa tyatro at pagsasadula ng mga kwentong pasalita at iba pang mito at alamat. Pagsasadula ng mga mahiwagang kwento at pakikipagsapalaran.

    P-POP Groups:

    Mga P-POP na grupo na nag tatampok ng mga kwentong pasa pasa at mitolohiyang tema sa kanilang mga kwento at music video, gaya ng ALAMAT, SB19 at Felip




    Pelikula at Palabas

    Mga palabas na may pantasya at katatakutan na nag tatampok ng mga nilalang ng mitolohiyang Pilipino. Mga kwentong pantasya at pakikipagsapalaran kasama o kalaban ang mga engkanto. Pag-ibig at pagsubok ng mga diwata, kwentong katatakutan ng mga maligno at mga samut saring aswang atibp





    Mga Kilalang Tauhan at Nilalang sa Mitolohiyang Pilipino

    1. Bathala:
      Ang diyos ng paglikha sa mitolohiyang Tagalog. Siya ang kataas-taasang diyos na namamahala sa sansinukob.

    2. Diwata:
      Mga makalangit na nilalang na konektado sa kalikasan. Sila ay tagapagbantay ng kagubatan, ilog, at bundok at maihahalintulad sa mga nilalang ng ibang bansa(fairy,nymph,dryad,gods) at ang iba ay mga diyos o diyosa o diwata sa ibang kultura.

    3. Aswang:
      Isang nakakatakot na nilalang na kayang magpalit-anyo, madalas inilarawan bilang bruha o parang bampira na nagnanais manila ng tao, lalo na sa buntis, kumakain ng laman loob at umiinom ng dugo ng tao.

    4. Tikbalang:
      Isang mapaglarong nilalang na kalahating tao, kalahating kabayo. Nililigaw nito ang mga manlalakbay, nandudukot ng babae , ngunit maaaring paamuin kung pakikitunguhan nang may respeto o di kaya maagaw ang gintong buhok nito.

    5. Bakunawa:
      Isang maalamat na ahas-dagat, igat,o dragon na pinaniniwalaang sanhi ng duyof o eclipse dahil kinakain nito ang buwan. Maraming ibat ibang bersyon ng kwento ng Bakunawa ngunit lahat ay may pagkakahawig sa isat-isa

    6. Maria Makiling:
      Isang kilalang diwata ng mga lambana sa kwentong bayan ng mga Tagalog. Siya ang tagapagbantay ng Bundok Makiling at nauugnay sa pag-ibig, kalikasan, at sakripisyo.

    7. Mga Makiling at mga Lambana


    Anito sa Mitolohiyang Pilipino




    Ang Anito sa Mitolohiyang Pilipino ay tumutukoy sa mga Espiritu o kaluluwa Ng mga Ninuno o yumao at ang mga tao-taong kahoy. Ang Anito ay madalas na kinakatawan sa pamamagitan ng mga kahoy na ukit o hulmang tao na nagsisilbing pisikal na representasyon ng mga espiritu


    Ang anito, na nagmula sa Proto-Malayo-Polynesian qanitu at Proto-Austronesian qaNiCu na nangangahulugang "espiritu ng yumao," ay tumutukoy sa mga espiritu ng ninuno at mga diyos.anito rin ang tawag sa mga tao-tao mga kahoy na rebulto at ukit, na ginagamit bilang daluyan upang makipag-ugnayan sa kanila.


    Diwata sa Mitolohiyang Pilipino




    Ang salitang "Diwata" sa mitolohiyang Pilipino ay isang gender-neutral na termino na sumasaklaw sa mga diyos, diyosa, espiritu ng kalikasan, nimpa, at mga lambana. Ang mga diwata karaniwang iniuugnay  sa maliliit na pakpakang diwata na kilala bilang Lambana.


    Sa modernong paggamit ng Filipino, partikular na sa wikang Tagalog, ang salitang "Diwata" ay tumutukoy sa musa, nimpa, diwata ada(fairy) 
    diwata ng kagubatan (dryad), o kahit sa diyos, diyosa, at iba pang taga langit at makalangit na nilalang.


    Ang salita ay nagmula sa Proto-Visayan na "diwata," na hango naman sa salitang Malay na "dewata" at sa Sanskrit na "देवता" (devatā), na nangangahulugang diyos, diyosa, o taga langit o makalangit na nilalang. Sa kuwentong-bayan ng Pilipinas, ang Diwata ay nagsisilbing isang malawak na kategorya para sa mga diyos, makalangit na nilalang, tagapangalaga ng kalikasan, at ada at lambana. Kadalasan silang inilalarawan bilang magaganda at makapangyarihang nilalang. Ang mga maliliit na lambana na may pakpak sa ilalim ng kategoryang ito ay kilala sa kanilang kagandahan at mahiwagang kakayahan.


    Variants of Diwata in Philippine Mythology or the different kinds of diwata. Diwata in Philippine mythology is an umbrella or bracket term for fairy, muse,nature spirits,  gods and goddesses 

    Mga uri ng diwata

    Ang ibat ibang uri ng Diwata

    Kaitastaasang Diwata - Supreme deity - Bathala, Diwata ng mga diwata, Anito ng mga anito (Bathalang Maykapal, Gugurang, Laon )



    High Sky Gods - Diwata ng kaitaasan, matataas na diwata o mga bathala


    Nature Spirits and Minor Gods - Diwata ng ibabawnun, mga bathala sa lupa, mga Mandarangan (war gods)



    Dryads, High fairies and Nymphs - Diwata ng kalikasan, mga ada, mga lambino



    Philippine Fairies, pixies,sprites  - Diwata at lambana (winged-fairies)







    Lambana sa Mitolohiyang Pilipino



    Sa mitolohiyang Pilipino, ang Lambana ay maliliit na nilalang na katulad ng mga diwata, na kadalasang inilalarawan bilang may taas na ilang pulgada lamang o isang talampakan, at may mga pakpak na mala-translusent na katulad ng mga pakpak ng paru-paro, tutubi o alitaptap. Ang kanilang mga pakpak ay kumikislap na may mahiwagang kislap. ang "Lambana" ay maaaring tumukoy sa isang simbolikong representasyon (isang guhit o ukit ng isang anyo ng tao na may pakpak ng alitaptap o pakpak ng ibon) at ang aktwal na mga nilalang na may pakpak na lumilipad, na nagsisilbi sa ilalim ng proteksyon ng mga mataas na diyos o mga mataas na Diwata



    Lambana ay karaniwang itinuturing na mabubuti at mapagbigay na mga espiritu na nagsisilbi sa mga mas mataas na Diwata (mga diyos at diyosa), lalo na ang mga diyos ng kalikasan. Ang papel ng Lambana ay madalas na upang tulungan ang mga makapangyarihang diyos na ito sa pag-iingat ng kagandahan at balanse ng kalikasan. Tinutulungan nila ang mga kagubatan, ilog, bundok, at iba pang likas na tanawin, tinitiyak na ang maselang balanse ng mundo ay mapanatili.


    Lambana at Diwata




    Ang mga Lambana ay madalas na itinuturing na mga kasama ng Diwata (mga espiritu ng kalikasan ang iba ay diyos at dyosa), kung saan sila ay may simbiotikong ugnayan. Sa mga kwento, ang mga Lambana ay nagsisilbing mga mensahero o tagasunod ng Diwata, na nagsasagawa ng mga gawain para sa mga makapangyarihang espiritu. Kapalit nito, sila ay binibigyan ng proteksyon at pinapayagang manirahan sa mga lugar na mahal nila, tulad ng mga sagradong kagubatan o mga liblib na lugar kung saan hindi abala ang kalikasan.


    Ang ilang mga kwento ay naglalarawan ng isang malalim na emosyonal na koneksyon sa pagitan ng Lambana at Diwata, kung saan maaaring magbago ang mga Lambana at magmukhang nakakatakot at mabagsik na mga nilalang kung ang Diwata ay nakakaranas ng sama ng loob o kalungkutan, tulad ng pagkabigo mula sa isang mortal. Sa mga pagkakataong ito, ang mga Lambana ay nagiging malupit at nakakatakot, na may mga matutulis na pangil at pangil na kahawig ng mga pating.



    Mga Bathala 

    diwata ng kaitaasan sa mitolohiyang Filipino




    Mga Diwata ng kaitaasan o mga Bathala



    Mga bathala o diwata ng kaitaasan ng mga Bisaya


    Kaptan

    Si Kaptan ang kataas taasang diwata sa mitolohiyang Bisaya, malupit na diyos ng kalangitan, tagutom at parusa ng langit.



    Magwayan

    Magwayen (Male Aspect ) 

    Magwayen (female Aspect)


    Likabutan



    Liadlaw

    Liadlaw ang diwata ng araw, diyos na kumakatawan sa araw sa Mitolohiya ng mga Bisaya. 


    Liadlaw sun god


    Libulan

    Libulan ang diwata ng buwan, diyos na kumakatawan sa buwan sa mitolohiyang Bisaya

    Libulan god of the Moon


    Lisuga

    Lisuga diwata ng mga butuin, dyosa ng mga tala sa mitolohiyang Bisaya

    Lisuga goddess of the stars


    Malandok



    Ribung Habughabugan




    Ribung Linti

    Ribung linti god of lightning and thunder



    Sidapa

    Si Sidapa sa Mitolohiyang Bisaya ang Diwata ng kamatayan, diyos ng kamatayan na sumusukat ng buhay ng mga tao. Patron ng Bundok Madjaas.

    Sidapa god of death


    Nagined

    Nagined o Inagined ang diwata ng digmaan at lason sa mitolohiyang Bisaya

    Nagined goddess of war and poisons 



    Barangaw






    Lalahon 

    Si Lalahon ang diwata ng apoy, at bulkan at masaganang ani, Patron ng Bulkang Kanlaon


    Lalahon - goddess of fire and volcanoes

    Dalikmata




    Pandaki



    Bulan



    Sumpoy



    Burigadang Pada Sinaklang Bulawan



    Lubay Hanginon


    Nagmalitong Yawa Sinagmaling Diwata



    Saragnayan



    Laun Sina

    Launsina goddess



    Mga Batahala at diwata ng kaitaasan ng mitolohiyang Bikolano

    Gugurang

    Si Gugurang sa mitolohiyang Bikolano ang kaitastaasang diwata, ang diwata ng mga diwata. Ang patron ng Bulkang Mayon.

    Gugurang Supreme god of Bicol mythology




    Langiton



    Tubigan



    Asuan

    Asuan o Asuang ang diwata ng kasamaan, diyos ng mga halimaw at ang patron ng Bundok Malinao

    Asuang deity

    Adlaw

    Si Adlaw diyos ng init at araw at masaganang ani sa mitolohiyang Bikolano


    Adlaw sun god

    Bulan

    Si Bulan sa mitolohiyang Bikolano ang diwata ng buwan, diyos na kumatawan sa buwan. Liwanag sa gabi at pangingisda

    Bulan god of the Moon


    Daga

    Bituoon

    Si Bituoon ang diwata ng mga tala


    Haliya

    Haliya ang diwata ng liwanag ng buwan, personipikasyon ng rituwal na Halea, tagapagtagol ni Bulan, at ang kalaban ng Bakunawa sa mitolohiyang Bikolano

    Haliya goddess of Moonlight 



    Dagat



    Okot

    Si Okot diwata ng pangangaso at ng kagubatan sa mitolohiya ng mga Bikolano



    Magindang

    Magindang diwata ng karagatan, pangingisda at patron ng mga mangingisda



    Oryol

    Si Oryol isang anak bathala (anak ng diyos na si Asuang) kilala sa kanyang kagandahan, tali at kabagsikan. At ang kanyang magandang tinig na kayang mapasunod ang mga tao at maging hayop at halimaw.



    Kalapitan

    Kalapitnan ang diwata ng mga paniki, diyos ng mga paniki sa mitolohiya ng mga Bikolano

    Kalapitnan god of bats


    Bakunawa

    Linti

    Onos


    Kanlaon

    Si Kanlaon sa mitolohiyang Bikolano ang diwata ng apoy, pagkawasak at kaguluhan. diyos ng Bulkan ng kabilang ibayo, ang demonyo ng bulkang Kanlaon 

    Kanlaon god of fire and destruction 

    Dalogdog


     Linti




    Mga bathala o diwata ng kaitaasan ng mga Aeta

    Apo Namalyari



    Apo Namalyari ang kataas taasang diwata ng buwan at gabi ang patron ng Bulkang pinatubo sa mitolohiya at paniniwala ng mga Aeta

    Algao



    Kedes

    Kedes ang diwata o bathala ng pangangaso ng mga Aeta




    Pawi

    Si Pawi ang bathala ng kagubatan at mga punot halaman

    Mga bathala o diwata ng kaitaasan ng mga Kapampangan

    Mangatia

    Apung Sinukuan



    Buan

    Moon goddess Buan,who lives on the Moon and  wife of Mangatia 


    Makiling



    Mahinhin



    Apolaqui



    Mayari




    Apung Malyari


    Mga bathala o diwata ng kaitaasan ng mga Pangasinense

    Ama-Gaolay

    Agueo

    Si Agueo ang diyos ng Araw at init



    Bulan 

    Bulan ang diyos ng Buwan at ng gabi





    Apolaqui

    Si Apolaki o Apolaqui ang diyos ng araw at digmaan at pakikipaglaban



    Mga bathala sa lupa (minor gods) sa mitolohiyang Pangasinense

    Saguday 

    Saguday diyos ng hangin, diwata ng ulap

    Si Saguday ang mababang anito o diyos ng malamyos at malamyang hangin. Tinatawag kapag mainit ang panahon upang hipan niya ang paligid.




    Sip-nget

    Sip-nget ang diwata ng anino ,Sipnget ay ang mababang diyos o anito ng karimlan at mga anino




    Balinsangay 

    Balinsangay ang diyos ng ilog at malinis na tubig




    Mga Diwata ng Kabundukan 

    Maria Makiling

    Si Maria Makiling ang diwata ng mga lambana, ang patron at bantay ng bundok makiling. 




    Maria Sinukuan

    Ang diwata ng mga Rizalista, ang diwata ng bundok Arayat




    Maria Cacao

    Si Maria Cacao ang diwata ng Lantoy




    Mga Diablo at Demonyo


    Laon



    Si Laon sa kwentong Bayan ay ang demonyong nakaselyo sa Bulkang Kanlaon, na naghahangad na sambahin. Naghahatid ng apoy at pagkawasak.

    Nagined



    Arapayan


    Magkaburak












    Mga lamanlupa


    Variants of Lamanlupa in Philippine mythology

    Lamanlupa in Philippine mythology

    Laman Lupa (Elemental o Elemento ng Lupa)

    Ang salitang Laman Lupa ay tumutukoy sa mga nilalang na naninirahan o may kaugnayan sa lupa. Ang mga nilalang na ito ay kadalasang nauugnay sa mga pisikal na aspeto ng kalikasan tulad ng bundok, yungib, kagubatan, at ang ilalim ng lupa. Tinatawag silang mga elemental ng lupa o espiritu na nagmamanipula o nagpoprotekta sa mga partikular na bahagi ng kalikasan.


    Nuno sa Punso – Maliit at matandang espiritu na nakatira sa mga punso o burol ng lupa. Sila ay iginagalang at kinatatakutan dahil ang pagambala sa kanilang tirahan ay maaaring magdala ng sakit o kamalasan. Madalas sinasabi ng mga tao ang "Tabi-tabi po" upang hindi sila masaktan.

    Duwende – Mga maliliit na nilalang na naninirahan sa iba’t ibang lugar tulad ng mga puno, punso, o ilalim ng bato. Maaari silang maging mabait o mapaglaro depende sa pakikitungo ng tao sa kanila. Mayroong Duwendeng Puti (mabait) at Duwendeng Itim (mischievous o malisyoso).

    Duwendeng Puti

    Duwendeng Itim

    Duwendeng Pula

    Duwendeng Ginto

    Duwendeng Berde


    Kalanget - Uri ng laman lupa na maliit, kauri ng duwende, mga lamanlupang panginoong maylupa.

    Kibaan - Dwendeng bahay, pilyo nangunguha ng mga gamit. kaya madalas hindi mo mahanap ang isang bagay sa loob ng bahay, saka ibabalik kapag di mo na hinahanap

    Tiyanak – Isang masamang nilalang na nag-aanyong sanggol. Ito ay umiiyak upang maakit ang mga tao sa kagubatan, at kapag lumapit ang tao, ipinapakita nito ang tunay na anyo at inaatake ang biktima. Pinaniniwalaang ang Tiyanak ay espiritu ng mga inabandonang o ipinagbuntis na sanggol.




    Tikbalang – Isang nilalang na kalahating kabayo at kalahating tao, may katawan ng tao pero ulo at mga paa ng kabayo. Kilala silang nanloloko sa mga naglalakbay sa kagubatan, nililigaw ang landas ng mga tao sa pamamagitan ng ilusyon. Nangunguha ng babaeng kanilang natitipuhan upang gahasain o di kaya ay buntisin




    Bantay Tubig in Philippine mythology

    Mga Uri ng Bantay Tubig at Tagadagat 


    Variants of Bantay Tubig in Philippine mythology

    Bantay Tubig (Elemental ng Tubig)

    Ang Bantay Tubig at Tagadagat  ay tumutukoy sa mga espiritu o nilalang na naninirahan at nagbabantay sa mga katawan ng tubig tulad ng mga ilog, lawa, dagat, at karagatang. Sila ang mga tagapangalaga ng ekosistema ng tubig, at maaari ring magdulot ng kapahamakan o malas kapag hindi sila iginagalang.


    Sirena – Babaeng Sirena 



    Ang Sirena ay isang nilalang na kalahating isda at kalahating tao, karaniwang inilalarawan bilang isang maganda at kaakit-akit na babae na may buntot ng isda. Kilala siya sa kanyang nakakaakit na kagandahan at mapang-akit na tinig na nagdadala ng panganib sa mga mandaragat at mangingisda.Ang mga Sirena ay kilala sa pag-akit sa mga tao patungo sa kapahamakan. Ang kanilang mga awit ay nagpapabighani sa mga nakikinig, kadalasan ay nagiging sanhi ng pagkakabasag ng barko o paglubog sa dagat.

    Kumakatawan ang Sirena sa alindog at panganib ng dagat, na nagpapakita ng misteryo at tukso ng kalikasan

    Siyokoy – Lalaking Nilalang mula sa Dagat


    Ang Siyokoy ay isang nilalang mula sa dagat na mas matapang at may kakaibang anyo kaysa sa ibang mga bantay tubig. Karaniwang may dalawang binti, kaliskis, palikpik, at minsan, matutulis na ngipin, kaya’t nakakagimbal ang hitsura nito. : Ang mga Siyokoy ay kilala sa pagiging mapanlinlang at agresibo. Karaniwan silang ipinapakita bilang mga mandaraya, na nag-aakit ng mga biktima patungo sa panganib, lalo na kapag malapit sa tubig.

    Sila ay sumisimbolo sa hindi tiyak at mapanganib na kalikasan ng dagat, at naglalarawan ng takot sa hindi kilalang bahagi ng kalikasan.

    Sireno – Lalaking Sirena



    Ang Sireno ay ang lalaking katumbas ng Sirena, may katulad na mga katangian tulad ng nakakaakit na tinig at kagandahan. Kadalasan siya ay inilalarawan bilang guwapo at kaakit-akit.  Katulad ng Sirena, ang Sireno ay may kakayahang mag-akit at magdala ng panganib. Ang kanyang kaakit-akit na katangian ay kumakatawan sa kagandahan ng kalikasan na may kasamang panganib.



    Kumakatawan ang Sireno sa pananaw ng kalalakihan sa mga mitolohiya ng sirena, na tumatalakay sa mga tema ng pagnanasa, tukso, at mga panganib na matatagpuan sa kailaliman ng dagat.

    Magindara – Aswang Dagat

    Ang Magindara ay isang uri sirena o aswang dagat, kilala sa pagiging agresibo at mapanganib. Hindi sila kasing kaakit-akit ng mga Sirena, kundi mas kilala sa kanilang kagandahan, kabangisan at kalupitan. Hindi tulad ng Sirena, ang mga Magindara ay kilala sa pag-akit sa mga mandaragat patungo sa kanilang kapahamakan. Sila ay ipinapakita bilang malupit at hindi mahuhulaan ang mga galaw.

    Ang Magindara ay nagsisilbing paalala ng madilim na bahagi ng dagat, kung saan ang panganib at kamatayan ay matatagpuan sa ilalim ng alon. Sila ay sumisimbolo sa mga puwersa ng kalikasan na nagdudulot ng pagkawasak.

    Kataw – Marangal na Nilalang mula sa Ilalim ng Tubig




    Ang Kataw ay isang marangal at makapangyarihang nilalang mula sa ilalim ng tubig. Kadalasan silang inilalarawan bilang mga makapangyarihang nilalang na may kakayahang kontrolin ang tubig. Sila ay may marangyang hitsura at minsan ay may mga katangiang itinuturing na naghaharing uri sa mga bantay dagat Ang mga Kataw ay kadalasang itinuturing na mga pinuno ng mundo sa ilalim ng dagat, mga tagapagbantay ng mga katawan ng tubig, at may mga kahusayan at mahika na may kaugnayan sa tubig.


    Kumakatawan sila sa mataas na paggalang sa tubig bilang isang pinagkukunan ng buhay at kapangyarihan, at bilang mga tagapagbantay ng buhay sa ilalim ng dagat at sa ibabaw nito.

    Berberoka – Bakulaw na Nilalang ng Tubig

    Ang Berberoka ay isang higanteng nilalang na matatagpuan sa mga ilog at lawa. Kilala ito sa pagkakaroon ng nakakatakot na itsura at kakayahang maghila ng mga biktima patungo sa ilalim ng tubig Ang Berberoka ay isang nilalang na kilala sa paghila ng mga tao patungo sa ilalim ng tubig, isang paalala ng mga panganib ng malalalim na tubig at kung gaano ka-tago at mapanganib ang kalikasan ng tubig.



    Sila ay nagsisilbing babala upang mag-ingat sa mga anyong-tubig, lalo na sa mga malalim na bahagi kung saan may mga nakatagong panganib.

    Lakandanum – Espiritu ng Tubig na may Anyong Ahas o Isda

    Ang Lakandanum ay isang espiritu ng tubig na may anyo ng isang ahas o isda. Sila ay mga tagapagbantay ng mga ilog at lawa. Ang mga Lakandanum ay may kakayahang kontrolin ang tubig at ang ulan. Karaniwan silang itinuring na mga tagapagbantay na may kapangyarihang magbigay ng ulan at bagyong may kasamang tubig.



    Kumakatawan ang mga Lakandanum sa likas na puwersa ng tubig at ang koneksyon nito sa espiritwalidad at kalikasan, pati na rin ang mahalagang papel ng tubig sa siklo ng buhay.

    Naga – Igat o ahas dagat  na Sirena




    Ang Naga o Irago ay mga nilalang na parang igat o eel, na may kaugnayan sa ulan at kasaganaan. Kadalasan, may mahahabang katawan at iniuugnay sa mga kwento ng tubig na may kaugnayan sa kasaganaan at kalikasan.Ang Naga ay kilala sa kanilang kakayahang magdala ng ulan, isang mahalagang bahagi ng agrikultura at ekosistema. Sila ay simbolo ng buhay, kasaganaan, at kahalagahan ng tubig sa kalikasan.

    Sila ay isang paalala ng kahalagahan ng tubig sa pagsasaka at buhay, at naglalarawan ng ugnayan ng kalikasan at tao sa mga siklo ng tubig at ulan.

    Atawid – Masamang Espiritu ng Tubig

    Ang Atawid ay isang masamang espiritu ng tubig, kadalasang inilalarawan bilang isang malupit na nilalang na kumukuha ng mga bata. Kilala ito sa nakakatakot nitong mga sigaw.Ang Atawid ay kilala sa pagdukot sa mga bata, at ang mga kuwento tungkol sa kanya ay naglalaman ng babala na mag-ingat sa mga ilog at lawa, lalo na sa mga hindi ligtas na bahagi.



     Ang mga kuwento ng Atawid ay nagsisilbing paalala sa mga bata na mag-ingat at magbigay galang sa mga katubigan upang maiwasan ang kapahamakan.

    Darantan – Masamang Espiritu ng Tubig



    Ang Darantan ay isa pang masamang espiritu ng tubig, na karaniwang nauugnay sa mga ilog at ibang katawan ng tubig. Kilala ito sa pagbibigay ng malas at panganib sa mga dumadaan sa kanyang teritoryo.Katulad ng Atawid, ang Darantan ay isang espiritu na nagpapalala ng malas at nagdudulot ng kapahamakan sa mga hindi mag-ingat o angkop sa kanilang galak sa tubig. Ang Darantan ay nagpapakita ng paniniwala sa mga hindi nakikitang puwersa ng kalikasan na maaaring magdulot ng masamang kapalaran, sakit, o malas sa mga hindi nag-iingat sa mga katawan ng tubig.



    Mga Engkantong wangis tao ( Mga elemento )



    Ang Engkanto ay isang pangkalahatang termino na tumutukoy sa mga nilalang na may malapit na kaugnayan sa kalikasan at may kakayahang magbago ng anyo at magpakita bilang mga tao. Ang mga espiritu o nilalang na ito ay kadalasang nauugnay sa mga partikular na kalikasan tulad ng mga kagubatan, bundok, at iba pang mga kapaligiran, at maaari silang makipag-ugnayan sa mga tao, maaring mabuti o masama.

    Mahomanay - Nangagalaga sa kalikasan. Ang mga Mahomanay ay Lalaking engkanto na maganda Ang itsura at wangis, magandang lalaki na may napakaputing balat at mahabang itim na itim na buhok. May matulis at hugis dahon na tenga. Amoy matamis na bulaklak Ang mga Mahomanay. Nangunguha ng mga babae na kanilangnapupusuan dadalhin sa kanilang daigdig. Inaalok nila ito ng kaning itim. Mag aanyong panget na lalake ang Mahomanay upang subukin ang kabaitan ng babaeng kanyang napupusuan. Kapag mabait ang babae kahit anyong pangit ang Mahomanay ay ginagantimpalaan niya ang babae ng biyaya at yaman. Kapag pangit Ang ipinakitang ugali ng babae sa pangit na anyo ng Mahomanay ay paparusahan ito ng engkanto. Magkakasakit ang babae at lalagnatin. At mamalasin sa buhay di lang sya pati buong pamilya nya ay mamalasin.



    Tahamaling - Ang Tamalanhig o Tahamaling ay mga Babaeng engkanto na katambal ng Mahomanay. Magagandang babae na may mapulang balat at mahabang itim na buhok. Matulis na hugis dahon ang tenga. Nangunguha ng mga binatang kanilang napupusuan. Inaakit ng Tamalanhig ang mga binatang mortal sa pamamagitan ng kanyang ganda at alindog, nag lalabas ng napakatamis ma amoy na nakaka humaling. Nalalasing sa bango at tamis Ang mga binatang nakaka langhap ng halimuyak ng engkantong Tamalanhig. Ang mabangong amoy ng babaeng Tamalanhig ay ayaw ng mga engkantong Mahomanay, para sa mga Lalaking Mahomanay ito ay matapang na kamandag.



    Tamawo - Uri ng sinaunang engkanto na tila anak araw. Maputi ang balat at kulay ginto o puti ang buhok. Anyong magagandang lalaking anak-araw, napakaputi at payat ang pangangatawan at ang tenga ay hugis dahon. Sinasalarawan bilang mga magagandang lalaki napakaputi, naka bahag at balot ng gintong alahas. Pinaniniwalaang nandudukot sila ng mga babae at dalaga upang magparami ng kanilang lahi dahil walang babaeng Tamawo ang kanilang lipi. Kailangan ng mga tamawo manguha ng mortal na babae upang sila ay makapagparami. Pinaniniwalaang sa mga batis o talon ang pintuan pantungo sa kanilang dimensyon. Ibig sabihin ng "Tamawo" sa wikang Hiligaynon ay "Mula sa ibang Mundo" o "Mula sa ibang Daig-dig".



    Banwaanon - Ang mga kinakatakutang Engkanto sa Kabisayaan. Matatangakad at maputi na kulay marmol ang balat at ang buhok ay kulay puting-puti o pilak. Pinaniniwalaang magkakamukha o masyadong magkakahawig ang lahat ng mga lalaking Banwaanon. Ang mga Engkantadong Banaanonay Kinakatakutan dahil nagdudulot ng sumpa at sakit sa mga taong hindi nila nagugustuhan ang itsura, at nangdudukot ng mga bata at babaeng magaganda. Sa mga makabagong kwentong bayan ang mga Banwaanon ang pinaniniwalaang masasamang engkanto na nag haharing uri sa siyudad ng Biringan.




    Itim na Engkanto - Mga engkanto na nagpapakita bilang mga anino o mga itim na nilalang. Mga maligno na mapanakit at mapaminsala. Sila ay tinatawag na Engkanto Negro o mga itim na elemento. Nagpapkita sa mga tao at nanahan Ang mga engkantong itim sa malalaking bahay. Mapanakit at nakakatakot. Ang mga itim na Espiritu ay minsan sumasapi sa mga taong kanilang napupusuan. Ang mga tunay nilang katawan ay nasa Mundo ng mga engkanto tanging mga anino lamang nila ang nanahan sa mundo ng mga tao.





    Anggitay - Ang mga Anggitay ay magagandang babaeng engkantada na ang pang itaas na bahagi ng katawan ay magaganda at mapuputing dilag. Maganda, maputi at kulay puti o pilak ang buhok, habang ang pang ibabang bahagi ng katawan ay tila sa putting kabayo o di kaya ay sa puting  usa. Nakatayo sa apat na paa ng kabayo ang iba ay usa. Pinaniniwalaang lahat ng anggitay ay babae, kung kayat nagpapalahi lamang sila sa mga Tikbalang Kahit kinasusuklaman nila ang mga ito. Kailangan lamang ng mga anggitay ang punla ng mga tikbalabg. Ayon sa mga kwentong bayan mababait nguint napaka ilap ng mga anggitay. Sila ay naakit at nahahalina sa mga makikinam o makikintab na mga bagay.



    Dalaketnon - Masamang uri ng engkanto, ang mga Lalaking Dalaketnon ay magagandang lalaki na may mapuputing balat at mahabang itim na buhok. Inaakit nila sa kanilang Mundo Ang mga tao upang maging asawa o di kaya ay alipin. Hinhandaan ng Dalaketnon ang biktima ng itim na kanin, kapag itoy kinain ng tao hindi na siya makakaalis sa mundo ng engkanto. Pinaniniwalaang puno ng Balete ng pinto sa patungo sa kanilang daigdig o dimensyon. Ang ibig sabihin ng Dalaketnon ay "Nagmula sa Dalakit" o puno ng Dalakit, na puno ng Balete sa Tagalog.




    Babaeng Dalaketnon - Ang mga babaeng Dalaketnon ay mga magagandang engkanto na may ginintuang kayumanging balat. Inaakit nila ang mga lalaki ay binata gamit ang kanilang ganda, aalukin ang binata ng itim na kanin kapag kinain ito ng tao hindi na siya makakaalis sa dimensyon ng engkanto.


    Kahoynon - Mga sinaunang engkanto ng mga puno at halaman, ang iba ay anyong magagandang babae ang iba ay anyong taong puno, o taong tuod.




    Abyan - Abyan o Puting Engkanto Mga Engkanto na tila anak araw na napaka puti Ang mga buhok ay puti o ginintuan. Bulaw o Bulawan ang ibang tawag sa Abyan dahil sa kulay ng buhok. Tila mga bata o Hindi tumatanda, Ang matandang Abyan ay tila binatilyo o dalagita parin. Gumagabay sa mga mabubuting tao ang Abyan. Ang lalaking Abyan pag umibig sa mortal ay dadalawin at liligawan nya ito sa panaginip. At sa panaginip maaring mabuntis ang babae, na parating kambal ang anak o ipagbubuntis. Ang Isang anak ay ipapanganak ng tila anak araw o napaka puti sa Mundo ng mga tao habang ang kambal nito ay kasabay na ipapanganak sa mundo ng mga engkanto.




    Tawong Lipod - mga di nakikitang espiritu at masasamang maligno na kung nagpapakita ay mga itim na anino o taong itim. Mga dating mababait at magagandang diwata ng hangin, bago sila naging itim na maligno ng kasamaan. Ang mga Tawong Lipod ay magaganda at mapuputing diwata ng hangin at ulap na bumaba sa lupa. Ang mga hindi nakakabalik agad sa langit ay nagiging itim na Engkanto at nagiging masamang maligno nagdudulot ng sakit at karamdaman.

    Lambana - Mga nilalang na nangangalaga ng kalikasan. Mga maliliit na uri ng lumilipad na nilalang na may pakpak ng tutubi o paru-paro. Maykapangyarihan silang magpalit anyo na sing laki at wangis tao. Kapag anyong tao pansamantalang nawawala ang kanilang mga pakpak. Dahil sa taglay nilang ganda mapa babae man o lalaking lambana Kadalasang napagkakamalang Diwata ang mga Lambana. Ayon sa mga kwentong bayan ang mga Lambana ay abay o tagapanglingkod ng mataas na uri ng Diwata. Ang konsepto ng lambana ay may pagkakatulad sa diwata, bagamat ang lambana ay karaniwang itinuturing na mas maliit at may pakpak, habang ang diwata naman ay kadalasang inilalarawan bilang mas makapangyarihang mga nilalang. Pareho silang tagapangalaga ng kalikasan, at ang kanilang mga kwento ay nagpapakita ng pagpapahalaga at respeto ng sinaunang kulturang Pilipino sa kalikasan.




    Mga Aswang



    Ang Aswang ay isa sa mga pinakakilalang nilalang sa mitolohiyang Pilipino, at tinutukoy ito bilang isang maligno, halimaw, nilalang o masamang espiritu na may kakayahang magbago ng anyo at kumain ng laman ng tao, partikular na mga sanggol, bata, at minsan ay mga buntis. Ang Aswang ay may iba’t ibang anyo at klase, depende sa rehiyon o lokal na paniniwala, ngunit karaniwang itinuturing ito bilang isang nilalang na nagdudulot ng takot, panganib, at kamatayan.

    Different Variants of Aswang in Philippine Mythology

    ( Oral and Written mythology)

    Anito ng Mga Aswang



    Aswang Gabunan



    Puting Gabunan


    Aswang Bangkilan


    Lalaking Bangkilan  ( Rare ) 


    Aswang Hanagob



    Aswang Agaras



    Aswang Kurkor


    Aswang Harimodon



    Aswang Hamung

    Aswang Hamung o Aswang Kalumpang

    Aswang Daghamung


    Magindara

    Aswang Mandurugo


    Aswang Mandaragit



     Aswang Mananagal

    Aswang Alan

     Aswang Tiktik

    Wakwak



    Ekek



    Uwak uwak



    Tyango

    Palili

    Aswang  Ibalas

    Aswang Naanayo

    Aswang Aban-Aban

    Sairo

    Iki

    Aswang Mangalo



    Aswang Mangalok


    Aswang Diklum 

    BalBal

    Maranhig

    Baad

    Atikulan

    Bulaw-Bulaw

    Awok

    Asbo

    Iwig

    Abwak

    Kubot

    Tigbanua

    Mandarangkal

    Awak

    Awuk

    Paraduno

    Mangkukulam

    Mambabarang

    Karaniwang Aswang



    Mga Halimaw at mahiwagang nilalang

    Agta



    Santelmo



    Batibat



    Berbalang

    Bungisngis

    Bulul

    Busaw

    Kapre





    Sarangay



    Gawigawen



    Sarimaw



    Taragbusao

    Buwaya

    Pah





    Kahalagahan ng Mitolohiyang Pilipino

    Ang mitolohiyang Pilipino ay salamin ng mga paniniwala, takot, at mithiin ng mga sinaunang Pilipino. Isa itong buhay na tradisyon na patuloy na nabubuo, nagbibigay-liwanag sa nakaraan, at nagdudugtong sa kasalukuyan.
    Bagama’t hindi ito isang relihiyon, ito ay mahalagang bahagi ng kultura, nagbibigay ng karunungan at aliw, habang pinapahalagahan ang kaugnayan ng tao, kalikasan, at espiritwal na mundo.




    Mitolohiyang Pilipino sa Makabagong Panahon

    Ngayon, muling nabubuhay ang oral na tradisyon ng mitolohiyang Pilipino sa makabagong teknolohiya, lalo na sa pamamagitan ng YouTube, podcast, Snapchat. Maraming mga storyteller ang nag kukwento ng mga lumang kwento, alamat, kwentong katatakutan  gamit ang wikang Filipino, na nagbibigay-buhay sa mga alamat at mitolohiya para sa mas malawak na madla. Ang kanilang paraan ng pagkukwento at muling pagsasalaysay ay hindi lamang nagpapalaganap ng mga kwento kundi nagbibigay rin ng panibagong anyo sa mga ito, na nagiging mas relevant para sa kasalukuyang panahon.

    Ang YouTube ang naging daluyan kung saan ang mga kuwento ng mga diwata, aswang, tikbalang, anito, at iba pang nilalang ay muling naisasalaysay, pinagyayaman, at ipinapasa sa mga bagong henerasyon. Ang mga storytellers na ito ay nagiging tagapangalaga ng kultura, pinapanatili nilang buhay ang mitolohiya tulad ng daloy ng tubig—laging bago ngunit nananatiling mahalaga.